Deze week 26-07-2016, met de zomer van chaos en woede in gedachten dit gedicht gemaakt in een kleine twee uurtjes inclusief de illustratie. De reden om dit gedicht te schrijven was ook het eBoek dat ik van Dick ontving: “Killing us Softly”. [Engelstalig – link onder het gedicht]
Het TERROR schaakspel
Het wordt dit jaar een zomer die je niet zomaar vergeet,
Want deze zomer wordt niet warm maar heel heet.
Het wordt, pardon, … het is een zomer van terrorisme,
een mix van barbarisme, fanatisme … (en) …
Men zou denken dat deze zaken gaan om idealisme,
maar moeten gaan leiden naar anarchisme.
Een samenleving die dan totaal losgeslagen IS,
denk je echter aan “IS” dan sla je de plank wel mis.
Het is meer een vernuftig schaakspel,
dus denk ver vooruit, dan vindt je het wel.
Denk aan deze drie woorden: chaos, reactie, oplossing,
en onze “vrienden” komen met de verlossing.
Om ons te bevrijden uit deze benarde situatie,
het laatste restje van onze “democratie” …
Wordt zo in stijl vermoord met deze liquidatie,
op naar de plutocratie van de Nieuwe Wereld Orde organisatie.
Zo wordt dit spel dus gespeeld,
en de rijkdom verder verdeeld.
Maar dan niet onder de [Useless Eaters] de nutteloze eters
nee want ze weten wel wat beters.
We krijgen de eeuw van de robot,
en de uitvoering van het grootste complot.
Er zijn nu echt teveel werkslaven,
die men letterlijk wil gaan begraven.
Dit plan brengt men al geruime tijd ten uitvoer,
al is het best voor “hen” een hele toer.
Het één kind beleid in China bleek niet de weg om te gaan
maar ja, wat doe je daaraan?
Men ging van pesticiden, giftige voeding en Chemtrail luchten
naar giftige medicijnen, chemo geneeskunde en weinig kans om te vluchten.
Een ieder werd vakkundig door de media gehersenspoeld,
of met fluoride beneveld, zo was dat ook bedoeld.
Ik probeer de zaak nu een beetje te verzachten,
velen zijn immers geen eigenaar meer van de eigen gedachten.
De kunst verleerd van het analyseren, archiveren
calculeren, concluderen en beredeneren.
Voor velen snijdt deze redenatie, dit gedicht, totaal geen hout
men krijgt het niet koud of benauwd.
Toch ook wel lekker als je zo kan leven,
in je eigen droomwereldje kan blijven zweven.
Alleen als er iemand je de richting gaat wijzen,
is het kort dag om je nog te onderwijzen.
Wordt je dan niet totaal afhankelijk,
en je leven te snel vergankelijk?
Voor de mensen met een ziende blindheid,
wens ik oprecht veel wijsheid.
— Henk Mutsaers | the chess game of terror
Als jij niet de leiding over je leven in handen neemt, doet iemand anders het.
— Paul Mckenna
