Milieuvluchteling met Multiple Chemical Sensitivity
Het verhaal van een Milieuvluchteling
Onderstaand verhaal is slechts een deel van de levens- en ontdekkingsreis van een milieuvluchteling. Op de vlucht voor pesticiden, loodvrije brandstof, ultrafijnstof en al die andere gifstoffen die het leven van gevoelige mensen tot een hel kunnen maken. Maar ook leerstof voor diegenen die willen bijdragen aan een betere wereld.
Milieuvluchteling met Multiple Chemical Sensitivity
Naar de bollen, die mooie bollen
Mijn verhaal begint in de bollenstreek in Lisse vlakbij de Keukenhof. Als baby werd ik door mijn moeder op een handdoek in het gras gelegd. Dat bleek een grote vergissing. Daarna heb ik zes maandeSmog-485x300n in het ziekenhuis gelegen. Ik bleek een extreem allergische reactie te hebben en eczeem te hebben gekregen waardoor men mij vast moest binden met mijn armen in kokers om te zorgen dat ik mezelf niet volledig tot bloedens toe open haalde. Het woord “allergie” bestond toen nog niet. Mijn hele jeugd heeft gestaan in het teken van hevig eczeem en later ook astma. Als ik weleens op zomerkamp naar de Veluwe ging bleek echter mijn eczeem als sneeuw voor de zon te verdwijnen. Ook als ik ‘s zomers in zee ging zwemmen ging mijn eczeem snel weg. Helaas kwam de eczeem ook weer snel terug als het te koud was om in zee te zwemmen.
Ik ontwikkelde ook astma. Mijn broertje had ook astma en heel vaak waren we precies tegelijk ziek thuis van school. Toen ik na mijn 20ste naar Hilversum verhuisde bleek ook mijn astma als sneeuw voor de zon te zijn verdwenen. Als ik dan wel weer eens terugkwam in Lisse kwam mijn astma ook weer direct terug. Veel later pas kon ik de link leggen tussen mijn eczeem en astma en de pesticiden die in die tijd o.a. met spuit-vliegtuigjes op loopafstand van onze woning over de bollenvelden werden gespoten.
In 2004 was ik in Canada en toen verscheen daar een artikeltje in de krant. Canadese wetenschappers hadden ontdekt dat grassen, bomen en planten de uitlaatgassen van het verkeer inademen. Deze stoffen bleken dan ook weer aanwezig in gras- en boompollen. Hiermee wordt duidelijk waarom er vroeger nagenoeg geen pollen allergieën bestonden. En ook dat het woord “allergie” eigenlijk “vergiftigingsverschijnselen” betekent.
Vluchtpogingen
Ik ben op een bepaald moment voor een maand naar de Verenigde Staten geweest. Ik ben toen in New York, New Mexico, Colorado en Los Angeles geweest. Tijdens die vakantie kreeg ik hevige gezondheidsklachten waarvan ik toen totaal niets begreep maar als ik er later op terugkijk precies begrijp waar dat van kwam. Van de vier plaatsen waar ik was geweest was ik alleen in Colorado klachten-vrij.
Mijn verhuizing naar Hilversum was een zeer goede beslissing i.v.m. mijn gezondheid. Ik woonde in een rustige buurt zonder verkeer. Maar dat veranderde helaas. 10 jaar later was deze straat (Neuweg) een zeer drukke straat geworden. En op een dag besloot de gemeente Hilversum dat al het verkeer van Hilversum door mijn straat geleid moest worden. Vanaf die dag werd mijn leven een hel. Ik kreeg ernstige gezondheidsklachten doordat de uitlaatgassen van de auto’s in mijn woon en werkruimte binnenkwamen. Ik had een geluidsstudio waar ik boven woonde en kon niet zomaar vertrekken. Ik had huidklachten (vreselijke jeuk over mijn heel lichaam), oogklachten, hartklachten, ademhalingsklachten, vermoeidheidsklachten, rugklachten, slaapstoornissen en nog veel meer. De enige oplossing was het experimenteren met luchtreinigers en (zuurstof)tenten. Dit hielp mij om te overleven. Na een gesprek met een lid van de gemeenteraad over mijn klachten en de overduidelijke oorzaak werd mij snel duidelijk dat de politiek er niet was om de burger te helpen.
Op zoek naar een alternatieve woon / werk locatie merkte ik dat als ik vanuit Hilversum de brug over het Veluwe-meer overstak dat aan de andere kant mijn gezondheidsklachten direct weggingen. En als ik dan weer terugreed waren de klachten dan ook direct weer terug. Het was duidelijk wat ik moest doen. Ik wist dat ook daar de vervuiling zou toeslaan, maar hoopte dat ik daar zo’n 10 jaar zou kunnen blijven werken en wonen en dan mijn zaak verkopen. Ik ben naar Almere verhuisd alwaar ik een nieuwe geluidsstudio heb kunnen realiseren. Maar helaas al na 5 jaar begon ik daar ook ernstige klachten te krijgen. Vliegtuigen vlogen laag over mijn huis en ik kon de kerosine in huis ruiken en er stond toen ook dagelijks een file op de snelweg A6. Ook kwam ik erachter dat als de wind de rookgassen van de schoorsteen van de stadsverwarming mijn kant uitblies dat ik daar onbeschrijflijk ziek van werd. Daarnaast werd er natuurlijk ook pesticide gebruikt in de landbouwpolder. In die tijd sliep ik al in een tent waar ik door luchtreinigers gezuiverde lucht inpompte. Helaas waren de filters niet in staat om alle gassen te filteren, waardoor ik uiteindelijk daar ook heb moeten vertrekken.
Multiple Chemical Sensitivity
Doordat ik op vakantie ging werd ik veel wijzer wat betreft de oorzaken van mijn klachten. Ik had op gegeven moment een vriendin in Neurenberg. Als ik in de auto zat en naar Zuid-Duitsland reed werd ik heel ziek iedere keer als ik een grote Duitse stad passeerde of industrie met uitstoot passeerde die mijn kant uit kwam. Vaak werd ik ziek in de auto zonder iets te zien en dan 5 minuten later doemden de rokende schoorstenen op waarvan dan de uitstoot recht op mij afkwam. Met name het passeren van Frankfurt was altijd een uitputtingsslag. Ik herinner dat ik altijd pijn in mijn onderrug en troebel zicht kreeg bij de vele malen dat ik Frankfurt passeerde. Als ik Frankfort dan weer uit was was dat ook snel weer over. Wat mij ook opviel dat er vrijwel nooit een schoorsteen was waar ik niet ziek van werd als de rook mij bereikte.
Jaren eerder, tijdens mijn reis naar de VS, kreeg ik voor de eerste keer van mijn leven ernstige luchtvervuilings-klachten. Los Angeles en New York waren afschuwelijk en in New Mexico waar de lucht erg schoon was bleek ik achteraf gereageerd te hebben op de achtergrondstraling van de atoomproeven die in dat gebied zijn gedaan. Daar werd ik jaren later op gewezen door Amerikanen met Multiple Chemical Sensitivity (MCS) die allemaal diezelfde ervaring hadden. In derde wereld landen daarentegen voelde ik me heel gezond, plaatsen waar mensen geen geld hebben voor auto’s, geen industrie met uitstoot, geen pesticiden. Vreemd genoeg bleek ik mij in een stad als Bangkok met 32 graden hitte, waar de politieagenten allemaal mondkapjes droegen tegen de zwarte walm van het verkeer, beter te voelen dan in Nederland. Een kennis van mij ook met MCS wist mij hetzelfde te melden tijdens zijn verblijf in Moskou.
Lees verder en neem kennis van:
* Naarmate benzine “schoner” is (meer geraffineerd) zijn er meer klachten.
* Luchtvervuiling is zo gevaarlijk omdat wij 24 uur per dag gifstoffen in lage doses inademen en er niet voor kunnen kiezen om dat niet te doen.
* Satelliet beelden tonen dat er weinig plekken zijn waar mensen normaal kunnen leven op deze aardbol die schoon zijn.
* Ontdek welke luchtreinigers je kunt gebruiken om te ‚overleven’.
* De overheid garandeert ons schone lucht. Dit is vastgelegd in de grondwet. De luchtvervuiling bestaat uit de uitstoot van honderdduizenden gassen waarvan velen zeer giftig. In plaats van ons te beschermen tegen de vervuilers, zijn onze overheid samen met de lobbyende vervuilers begonnen aan gemeenschappelijke winstmaximalisatie.
* De gevaarlijkste stoffen in meest lage concentraties worden helemaal niet gemeten.
* Er zijn nauwelijks tot geen artsen te vinden zijn die officieel zullen zeggen dat iemand ziek is van luchtverontreiniging.
* Voor luchtvervuilingsziekten moet je ontgiften, dus juist geen medicijnen slikken.
* Duizenden mensen overlijden aan fijnstof.
* Een vrachtschip heeft dezelfde uitstoot als 6000 auto’s terwijl de uitstoot tegelijk wie weet hoeveel malen giftiger is.
* Mijn Thaise vriendin vertelde mij toen zij een kind was zo’n 40 jaar geleden en ze nog in het oerwoud leefden zonder leidingwater en elektriciteit dat er heel veel mensen honderd tot honderdtwintig jaar oud werden. Iedereen was gezond.
* Toen ik en anderen zo vreselijk begonnen te lijden onder de gevolgen van luchtvervuiling, terwijl iedereen mij ook nog eens voor gek versleet omdat luchtvervuiling van overheidswege ontkend werd, werden tot mijn verbijstering ook nog alle luchtvervuilings normen door het RIVM flink verruimd. Juist op het moment dat mensen die er zo ziek van werden bij de overheid aan de bel begonnen te trekken.
Bij de reacties stond te lezen: “Mensen willen het niet horen dat ze zelf onderdeel uitmaken van het ziekmaken dus schuiven ze het weg”. Wij zijn dus met ons koopgedrag mede verantwoordelijk.
Het levensverhaal van een milieuvluchteling
Lees ook mijn laatste artikel: oplossing voor het kapitalisme voor fijnstof
Groet, Dick
