Zijn EU en Landelijke politici wel in staat als “mensen” een land te besturen? Ik bedoel daarmee, is het überhaupt wel mogelijk met alle menselijke factoren als vertrouwen, empathie, aanzien verwerven, gedrag, samenwerking, passie, creativiteit, emoties, lobby groepen, etc wel te combineren zijn?
De menselijke factor maakt politiek bestuur op afstand onmogelijk
Het belangrijkste in de politiek is; “Hebben mensen vertrouwen in je als persoon?”. Met de opkomst tijdens een willekeurige stemronde kunnen we al snel concluderen dat het daar behoorlijk aan vertrouwen schort.
Moeten we niet terug van Europees bestuur, van landelijk bestuur, van een samengevoegd gemeentelijk bestuur naar lokaal bestuur en niets maar dan ook niets anders? Hoe kunnen mensen ook maar een greintje vertrouwen opbrengen van geheime achterkamer besprekingen?
* Hoe kan het dat er zoiets is ontstaan als voedingsbanken? Is dit niet het ultieme voorbeeld van een ontspoorde samenleving? Ontneemt de voedselbank niet het laatste restje eigenwaarde bij mensen om in ieder geval het gevoel te hebben om voor zichzelf te kunnen zorgen?
* Wordt het bekende ondernemersrisico niet meer en meer bij de laagste rang werknemers weggelegd door als flexwerken, als oproepkracht op uurbasis te moeten werken en daarmee alle onzekerheden zonder een deugdelijke beloning op het bordje te schuiven bij deze … mensen?
* Meer en meer komen de inhalige excessen aan het licht van hoog geplaatste figuren die zich ongegeneerd verrijken over de schouders van de “blauwe klasse”, de mensen met de overall aan. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.
… en zo kan ik door blijven gaan met het aanhalen van voorbeelden.
Dat gaat dus NOOIT meer goed komen in het huidige politieke systeem.
Gek hé, …. dat er overal in de wereld mensen in opstand komen tegen de afstandelijke politieke systemen !
Het menselijke ras is, zo blijkt elke dag opnieuw, niet in staat om te regeren op afstand in de EU, landelijke politiek en grote samengevoegde gemeentes.
Hoe verder je als politicus van de mensen afstaat hoe minder empathie je hebt voor de gevolgen die “jouw politieke beslissingen” te weeg brengen. Vertrouwen is direct af te leiden aan de opkomstcijfers, maar ja, … als je ver af staat van de stemmers wordt je daar niet rechtstreeks op aangesproken door de meerderheid van die stemmers. RECHTSTREEKSE aanspreekpunten daar ontbreekt het chronisch aan in de politiek. Mensen die je aan kan spreken op hun beslissingen, op hun verantwoordelijkheid. Gewoon zonder er doekjes om te wikkelen; Door rechtstreeks te kunnen zeggen; “Ben jij nou gek geworden?“.
Zouden de politici zich wel zo gedragen als AL hun acties PERSOONLIJK zouden worden, als hun gedrag rechtsreeks kan worden beoordeeld en veroordeeld zoals bij een stem per referendum?
Zo kan je een land niet besturen zullen de heren en dames politici ons al snel vertellen. Is dat echter zo? Of is dat een instant gehouden drogreden, een leugentje om bestwil? Is het met de moderne technieken niet super eenvoudig geworden, als nooit tevoren, om de GEHELE bevolking om hun mening, hun stem te vragen per bindend referendum?
Vrijdag 06-10-2017 hoorde ik Theo Hiddema (FvD) zeggen over minister Hennis van defensie op BNR radio: “Een omhoog gevallen minister met een Scheidegger opleiding die achteruitrijdend in een trein naar het landschap kijkt dat reeds voorbij is gekomen”. Een treffende beeldspraak, maar zo vraag ik mij af, hoe zouden onze politici, onze beleidsmakers beslissen als ze persoonlijk getuige zouden zijn op het slagveld van afgerukte ledematen en kermende slachtoffers op het oorlogsslagveld. Als ze persoonlijk vervloek zouden worden door de slachtoffers die heus niet allemaal gehersenspoeld zijn. Als ze ter verantwoording geroepen zouden worden door de families, niet op een onmetelijke afstand maar face to face. En … als hun eigen leven op het spel zou staan?
Zou er dan nog wel ooit oorlog komen? Zouden economische vluchtelingen nog wel het land in mogen als ze op de hoek van de straat gevestigd zouden zijn in de chique buurt waar de politici zelf woonachtig zijn?
Tijdens een reorganisatie op mijn werk kwam er een interim chef die geen binding mocht hebben met het personeel zodat hij niet beïnvloedbaar was bij de komende ontslagronde. Politici regeren altijd vanuit hun ivoren torens, ver weg van het gepeupel, ver weg om harde beslissingen te kunnen nemen. Ook beslissingen op leven en dood. Koel, berekenend, afstandelijk de blik afwendend, meedogenloos, …
En dat weet de bevolking inmiddels ook …
Lokalisatie, lokaal bestuur is de enige manier om verantwoord te besturen, om leiding te geven, om binding te hebben, om draagvlak te creëren. Draagvlak dat nu volledig zoek is geraakt en nooit meer goed gaat komen op deze manier, onherstelbaar vernietigd vertrouwen.
EN DAT WEET DE POLITIEK WERELDWIJD MAAR AL TE GOED.
Daarom grijpt men naar de wapens van politieke onderdrukking, angst zaaien, volledige camera bewaking, telefoon en mail taps, en wereldwijde terreur valse vlag aanslagen tegen de eigen bevolking. Nu nog is niet een ieder zich dat bewust van de omvang van deze acties. Echter zelfs nu is het verzet meer en meer zichtbaar. Als een ieder zich bewust gaat worden van de volle omvang is er geen weg meer terug van een ongekende revolutie.
De kruik gaat immers net zo lang te water tot hij barst, de emmer is al aan het overlopen. Voorbeelden zijn de Brexit, de onverwachte verkiezing van Trump, de alternatieve partij in het conservatieve Duitsland, de onlusten in Spanje waar het leger nu al paraat staat en zo kent elk land zijn politieke tegen stromingen. Maar het blijft niet meer bij politiek, mensen gaan massaal de straat op, maken hun ongenoegen daar kenbaar, … en laten zich niet meer de les lezen.
”Je kunt gevoelens telkens parkeren maar op een gegeven moment is de parkeerplaats vol.”
Is er nog wel plaats voor het huidige politieke systeem, kunnen we nog wel toezien dat we verder en verder verwijderen van wat belangrijk is in het leven. “Onze” normen en waarden! Echte vrede gezondheid en voorspoed voor allen. Is het nog wel verantwoord dat we deelnemen aan het huidige politieke circus? Moeten we niet de zaak vreedzaam ten onder laten gaan en gaan bouwen op een solide fundering en de enige mogelijke weg in slaan, de weg van bindende referenda. Bestuur via referenda op lokaal niveau en slechts enkele zaken op landelijk niveau laten regelen eveneens via referendum met een sterk afgeslankte regering die ten dienste staat van de bevolking en niet zoals nu ten dienste van de elite. Wie heeft er nog behoefte aan al die politieke partijen als we allemaal een stem hebben? De huidige politiek heeft bewezen incompetent te zijn een log schip op ramkoers naar de totale ondergang (?)
— Henk Mutsaers
