De invloed van regeringsbeslissingen, …
Als je er eens even bij stilstaat dan kunnen beslissingen die de “overheid” neemt je levensreis behoorlijk beïnvloeden. Dat gebeurde althans zeer zeker in mijn geval. Dat alles en de persoonlijke ontwikkelingsreis maakt dat mijn denkbeelden aangaande de komende verkiezingen een duidelijke koers aangeven ten aanzien van mijn stemrecht. Ik bedank voor de eer!
De invloed van regeringsbeslissingen op mijn leven en hoe ik daarover denk naar de toekomst gericht?
Stemmen in 2017 ?
Een stukje geschiedenis. In mijn beroepsonderwijs volgde ik de ambachtsschool timmeren. In het jaar dat ik de school zou verlaten en het onderwijs zou vervolgen met de gezel opleiding in de avonduren, zijnde twee avonden per week werd besloten het leerlingstelsel in te voeren. Een beslissing van de overheid die gelijk het overgrote deel van de klas voor een probleem stelde. Geen enkele aannemer in de bouw was bereid iemand aan te nemen voor slechts vier dagen per week. Een halve dag werd immers aangemerkt vanuit overheidswege om verplicht naar school te gaan, en de aannemer had geen taxibus beschikbaar om de leerlingen na een halve dag naar huis te brengen.
Dat betekende dat ik al gelijk begon aan een omscholing naar de woninginrichting. Alles wederom in twee avonden en, … de dinsdagmiddag. Die middag kreeg ik niet cadeau bij mijn ‘baas’ maar mocht ik op zaterdagochtend komen inhalen.
Met mijn diplomas woninginrichting en gezel op zak diende zich het volgende probleem al na enkele jaren aan. De Belgische overheid had de koopzondag ingesteld en in onze economie waren de arbeiders in toenemende mate voorzien van een auto. En ja, wat ga je dan doen op de vrije zondag? Juist, lekker shoppen … in Belgie. Dat was al snel merkbaar in het Brabantse land waar we duchtige concurrentie kregen vanuit de Belgische woninginrichters. Ik was als laatste bij het bedrijf gekomen en mocht op zoek naar ander werk.
Na een kort uitstapje bij een inkoopcombinatie kon ik terecht in de Elektriciteitssector, de baan voor het leven als je niets verkeerd doet zoals men zei. De eerste 15 jaar gingen goed, daarna begon de overheid zich weer te roeren. Opwekking en transport dienden gescheiden te worden. Daarna gingen de Europese grenzen open voor energie. Vervolgens de bedrijfsfusies en daarna werden de opwekking en transport toch weer bij elkaar gevoegd. Gevolg, reorganisatie op reorganisatie en uiteindelijk zelf maar besloten om weg te gaan. De werksfeer was niet meer naar mijn zin, en dat was een understatement.
Ik zat al snel bij de eerste generatie ZZPers. Daar was ook nog niets voor geregeld. In het ABP blijven voor de pensioenopbouw ging niet en zelf ergens anders beginnen met de pensioenopbouw was te kostbaar. Arbeidsongeschiktheid verzekeren, aanvankelijk wel maar de prijzen vlogen al snel uit de pan. Dus zelf dat risico maar nemen.
Aangekomen in, zoals men dat noemt, ondernemersland hadden we al snel te maken met het fenomeen van slechte betalers en faillissementen. Noot bij stil gestaan, maar ook hier is het de overheid die er in veel gevallen met de poen vandoor gaat en diegene die het werk verricht hebben met lege handen laat staan. En ja uiteindelijk krijg je na lange tijd de Btw nog terug. Intussen moet je maar zien hoe je het red en vallen de dreigbrieven op de mat; “In naam van de koningin”.
Nu staan we voor het pensioen dat over 17 maanden ingaat. Vijf maanden later [66] als ik gepland had. De overheid had in 2012 plechtig beloofd de pensioenen niet te verhogen voor de groep die 5 jaar voor de pensioenleeftijd zit. Helaas, belofte maakt geen schuld bij de overheid. Daarna mogen we nog wat parttime door buffelen tot bijna 70 om het pensioengat op te vangen. Sparen daarvoor was helaas niet mogelijk vanwege de faillissementen.
En zo komen we in 2017. Het jaar dat we weer worden bedolven onder de beloften en beleidsplannen van onze “leiders” cq Europese paspoppen. Hadden we nog enige hoop dat er een spoortje democratie was te bekennen in de vorm van een Referendum. Ook deze laatste mogelijkheid is vakkundig de nek omgedraaid.
Maar, …. er komen nieuwe politieke partijen. Mensen die van alles beloven en het wel eens anders gaan doen in Den Haag. Helaas heb ik daar geen enkel vertrouwen in. Allemaal maagden die in een hoerenkast verzeild raken. Als ze nu eens … VOOR … de verkiezingen de koppen bij elkaar gestoken hadden om een blok te vormen dan had ik de nieuwkomers nog hoop gegeven. Samenwerken na de verkiezingen is het paard achter de wagen spannen. Bovendien, heb ik nog geen enkel initiatief gehoord wat op mijn verkiezingsverlanglijst staat.
Jullie zullen het zonder mij moeten doen, ik wil voor mezelf niet verantwoordelijk zijn om opnieuw een verkiezingskater te moeten verwerken. Wij zullen het zelf moeten doen en proberen tussen de klippen door te varen zoals we dat altijd al deden.
Het sleutelwoord voor dit artikel is: Democratuur. De dictatuur vermomd als democratie. Nou ja, vermomd wordt steeds meer een groot woord nu de alternatieve Nep Nieuws media langzaam maar zeker bestolen worden van het grondrecht: Vrijheid van meningsuiting.
— Henk Mutsaers
