Van overheidswege hoeven we totaal niets meer te verwachten op het gebied van democratie. Dat hebben we eens temeer ondervonden deze week bij de Europese Unie waar het laatste beetje zeggenschap in de EU is weggegeven aan de multinationals door het goedkeuren van het TTIP verdrag. Maar is nu de democratie totaal dood … nee.
LANG LEVE ‘ONZE’ DEMOCRATIE
Technisch gesproken is een democratie een staatsvorm waarbij de bevolking soeverein is en zichzelf regeert. Poeh dat klinkt mooi maar in de praktijk kwam het er altijd al op neer dat er concessies gedaan moesten worden. Prima, je kan het immers niet een ieder naar de zin maken.
Het is leuk juist nu even terug te grijpen naar de oorsprong: Griekenland: Demos (het volk) en Kratein (regeert). Democratie is dus een bestuursvorm waar de regering door een meerderheid van het volk gekozen wordt … en daar gaat het al vele jaren totaal mis. Sinds 1986 is de opkomst bij de verkiezingen sterk aan het teruglopen meldt het CBS. Er circuleren allerlei excuses over de lagere opkomst, opkomstmoe, geen politieke interesse, oproep kaarten zoek geraakt, vakantie, etc. De kiezer is echter niet gek en weet dat het geen nut meer heeft om te stemmen vanwege de loze beloften, ja zeggen en nee doen! Het duidelijkste was dit met het verdrag van Maastricht waar de Nee stemmen van Frankrijk en Nederland gewoon aan de kant werden geschoven. Zo ging het ook deze week bij het TTIP verdrag waar 2,3 miljoen protesten van de Europese burgers terzijde werden geschoven. Nog even terugkomende op stemmen bij meerderheid, eigenlijk zouden de laatste EU verkiezingen met een schamele opkomt van slechts eenderde dus ongeldig verklaard hadden moeten worden! Hoe geloofwaardig ben je dan nog als politicus?
Het TTIP gaat ongetwijfeld tot ongewenste effecten leiden waar de nationale en Europese regeringen geen weerwoord meer op kunnen geven (als ze dat überhaupt al willen doen). Het leger politici is verworden tot een poppentheater bengelend aan de touwtjes van de multinationals en de banken die (bijna) overal ter wereld de dienst uitmaken achter de schermen.
Moeten wij ons daar echter bij neerleggen?
Zeker niet, onze stem blijft, maar we moeten dat op een andere manier in het vat gaan gieten. In Griekenland hebben ze dat inmiddels door. Ondanks de media hype om vooral ja te stemmen in het onlangs gehouden referendum stemde 61 procent nee. Chapeau, hoedje af, de Griekse bevolking is wakker. Maar wat wil je als je totaal in het nauw gedreven bent. Dan is het niet zo moeilijk meer, er wordt elke dag, elk uur gesproken over hoe dat zo ver heeft kunnen komen (?).
De vraag die dan vervolgens gesteld kan worden, hoe krijgen wij hier de bevolking wakker en bij de les? Nou dat wordt steeds gemakkelijker en onze overheden, zowel lokaal, landelijk als internationaal helpen ons daarbij met grote stappen in die richting. Steeds meer beleidsmaatregelen doen mensen vertwijfelt afvragen hoe het in hemelsnaam mogelijk is wat er allemaal gebeurd. Driekwart van de huisartsen beklagen zich over het beleid en vinden dat het roer om moet. Zelfs de politie moet al grijpen naar het stakingswapen!
Binnen enkele jaren is de pensioenleeftijd nu voor de tweede keer verhoogt dit jaar en dat slechts twee jaar voor het ingaan van dat pensioen. Het is voor een grote groep mensen niet meer mogelijk daarop te anticiperen. Ook de leeftijd van 67 is geen vaststaand feit meer en kan zomaar verder weg geschoven worden met het stijgen van de gemiddelde leeftijd. Jammer voor de beroepsgroepen die met hun zware lichamelijke arbeid niet tot deze groep behoren! Dat zijn dus veel mensen die zich achter de oren beginnen te krabben over het beleid en stilletjes aan wakker beginnen te worden.
De volgende groep die in rap tempo bij de les geroepen wordt zijn de mensen die afhankelijk zijn van zorg, in welke vorm dan ook. Het snel overhevelen van overheidstaken naar slecht voorbereide en minder toegeruste gemeente instellingen heeft wederom grote groepen mensen in moeilijkheden gebracht. Velen van hen zullen wel twee keer nadenken om weer eens te gaan stemmen.
Maar nogmaals, het is al vele malen betoogd. De meest krachtige stem breng je niet uit met het rode potloot maar met je portemonnee. Daar telt je stem altijd en die komt hard aan als je het niet eens bent met het beleid.
Democratische beslissingen neem je elke dag
met de portemonnee
Laten we vanaf vandaag eens beginnen met die krachtige stem te laten gelden. Laten we beginnen om met zijn allen de krant op te zeggen. De krant is immers dé spreekbuis voor de multinationals, de banken en onze overheid. De kranten die bol staan van aannames en dikke vette leugens. Probeer het maar eens een weekje uit. Lees de alternatieve media [hier] en [hier] en kijk wat de kranten schrijven die week of … totaal verzwijgen. Zeker weten dat van verbazing je ogen geopend worden. Daar is maar een enkel antwoord op mogelijk. Opzeggen dat abonnement. Bovendien, veel mensen kunnen hun centen wel beter gebruiken. (Ik heb de krant al zes jaar geleden opgezegd en daar geen dag spijt van gehad, ik lees veel nieuws voordat de kranten er over berichten)
Stemmen met je portemonnee doe je ook als je de dagelijkse groenten en fruit bij lokale streek boeren gaat kopen. Beter van kwaliteit en vaak voor dezelfde prijs en soms zelfs goedkoper en op sommige plaatsen zelfs thuisbezorgt of je maakt afspraken met de buurt om gezamenlijk in te kopen.
Stemmen met je portemonnee doe je ook als je deelneemt aan een lokale ruilkring.
Stemmen met je portemonnee is zeker belangrijk als je vermoed dat een product uit landen komt waar men het niet zo nauw neemt met het milieu en de toepassing van zware pesticiden. Of landen waar men gebruik maakt van kinderarbeid of nog erger, door de super lage lonen niets meer of minder als slavenarbeid. Dat moet je niet willen. Sterker nog, door het bewust kopen uit die landen ben je medeplichtig en keur je deze praktijken in feite goed.
Zo zie je maar, je hebt in feite veel meer macht als je dacht.
En als je daar goed over nadenkt kom je zelf vast op meer goede ideetjes om te stemmen met je portemonnee!
— Henk Mutsaers
