Bijwerkingen chemotherapie

Bijwerkingen Chemotherapie
of gewoon een onomkeerbare ramp?

Chemotherapie: tussen de 61- en 94% kans op lichaam vergiftiging!
Boek: Chemo: of kan ik zelf kiezen?
Drs: H. Trentelman
pagina verhuist van uitdaging.net
artikel van voor 2012

VERANTWOORDING 
In mijn eerste boek ben ik uiterst terughoudend geweest in mijn visie op het functioneren van de geneeskunde in het algemeen en in Nederland in het bijzonder. Mijn persoonlijke waarnemingen tijdens de laatste twee jaren na het verschijnen van mijn boek, de publicaties in zowel Nederlandse als buitenlandse bladen en periodieken en wat ik verneem via de veelal medisch getinte tv-programma’s hebben mij evenwel verdrietig gestemd en opstandig gemaakt. 

Voeg ik daarbij de inhoud van twee recent uitgekomen boeken van respectievelijk Ton van Dijk, researchjournalist, met de titel Medische Missers en Wim Huppes, internist, filosoof en biotechnoloog, met de titel We zijn de klos, waarvan ik hier in volgorde alinea’s uit de achterflap citeer:   

‘Jaarlijks overlijden naar schatting alleen al in de ziekenhuizen 1.700 patiënten door medische fouten, zoals blijkt uit een recent rapport van de Orde van Medisch Specialisten. Over de hele gezondheidszorg lopen de schattingen over het aantal doden door medische missers uiteen tussen de 5.000 en 8.000. Daarnaast lopen ieder jaar circa 30.000 mensen onnodig letsel op door fouten tijdens de behandeling. Hoe ontstaan die fouten en hoe zijn de reacties daarop van de medici en gedupeerden?’ 

De Nederlandse zorgsector kampt met een verstikkende regelgeving, een lappendeken van adviesorganen, koepelorganisaties, belangenverenigingen, monopolistische afspraken over prijzen en vooral: van hogerhand opgelegde targets, die koste wat het kost gehaald moeten worden. Dat is de voornaamste reden dat we veel teveel betalen voor onze zorg. Dit boek gaat niet alleen in op de misstanden, het laat ook zien hoe het anders kan. Dan vraag ik mij af hoe een samenleving zich op deze wijze heeft kunnen ontwikkelen? Uiteraard is dat niet de enige reden geweest om -na ampele bezinning- met enige gretigheid in te gaan op het voorstel van de uitgever om een boek te schrijven over chemotherapie en wat daar direct en indirect mee samenhangt. U dient daarbij te bedenken, dat ik reeds vele jaren dagelijks per e-mail tientallen terminale patiënten in hun verwerkingsproces steun poog te bieden. 

Ik geef u daarvan hier een voorbeeld. Niet om mijzelf daarin te profileren, doch om hiermee de doelstelling van het boek enig perspectief te geven. 

4 augustus 2008

Lieve Henk, 
Allereerst wil ik het gevoel van je ontkrachten, dat je met “lege handen staat”. Werkelijk elke mail draagt zijn eigen rijkdom, een luisterend oog, een aandachtige geest en een liefdevol hart. Zo ervaar ik het telkens weer en ik geloof in die kracht die “Delen” heet en elke mail is daarvan vervuld. Dus alsjeblieft vertrouw er maar op, ook al zul je zeker niet altijd het passende antwoord hebben, dat jouw beweging weer een volgende in gang zet en dat is voldoende om inzichten en antwoorden uit het universum te ontvangen. Bovendien heb ik vanochtend een uitgebreid telefoongesprek met Wieger gehad. Weer hartverwarmend hoe zo maar, een mij onbekende Heilpraktiker belangeloos wil meedenken, helpen, meevoelen en even niet te vergeten, dit contact ontstond door jouw Gevende Handen!!! 

We zijn je erg dankbaar dat je deze arts op ons pad bracht. Iemand waarin wij veel vertrouwen hebben en onze inzichten deelt. Niet gebonden door protocollen en  afspraken, maar een open, luisterende man die de wezenlijke vraag en de duidelijke tekenen in het proces onderkent. De reguliere artsen zullen ongetwijfeld wel naar beste weten handelen maar dat voelt voor ons niet compleet. Wij ervaren dat deze artsen door hun beperktheid de verbanden in het ingewikkelde proces van kanker over het hoofd zien. We hebben altijd gezocht naar aanvulling en of ondersteuning in een alternatieve behandeling. Zeker toen in de loop van het proces duidelijk werd hoe de “blijvende bijwerkingen” en of schade van de agressieve geneesmiddelen de kwaliteit van leven drastisch deden verminderen. Verzachting i.p.v. verharding, ondersteuning i.p.v. aanvallen. We staan nu op een punt dat er niets meer te verliezen is en het wordt alsmaar helderder dat het gaat om inzicht en vertrouwen in de mens als de drie-eenheid van geest, ziel en lichaam en dat de scheppende kracht van heling en genezing diep in onze eigen kern verscholen ligt.

Wij ervaren dagelijks dat de wens een passende behandeling te vinden “voor een uniek mens” die als een sjabloon past op zijn eigen blauwdruk een weg met ongekend veel hobbels en weerstanden is. Maar zeker de moeite waard omdat die vrijheid in behandeling “Onze kwaliteit van Leven is”. 

Warme groet
Elly

Daarnaast -en dat was destijds tevens de aanleiding tot het oprichten van een Stichting- heb ik al mijn voormalige gezinsleden, ondanks ondergane operaties, chemo en bestraling, aan kanker verloren. Toen ik zelf in oktober 1996 door deze ziekte werd overvallen en het u bekende protocol door specialisten gastvrij kreeg aangeboden en met grote beslistheid heb afgeslagen, heb ik mijn eigen weg gezocht en neergelegd in mijn eerste boek. De stroom informatie, tenslotte is het medium e-mail laagdrempelig, werd na het verschijnen daarvan slechts groter en ik geef u hierna een recent ontvangen bericht als voorbeeld.

Verder zijn mijn lieve echtgenote en ik tijdens het redigeren van het boek opnieuw belaagd door de diagnose kanker, ditmaal vastgesteld bij mijn vrouw. Het geeft mij associaties met de Bijbelse Job op de mestvaalt! Badinerend noemen we onszelf ‘de terminaaltjes’. Gelukkig ontvangen we op velerlei manieren geweldige steun van onze kinderen en uit onze omgeving. 

Ik hoop dat u met name aandacht zult willen besteden aan de apotheose van dit boek, te weten de therapievrijheid van de terminale patiënt, zoals die reeds jaren bestaat in Duitsland en sinds enkele maanden ook in Engeland is ingevoerd.

Zuiver humaan gezien is het teleurstellend dat voor een dergelijk doel argumenten moeten worden aangedragen. Op het moment dat ik dit schrijf zijn we ons aan het beraden over een proefproces, gebaseerd op de toepassing van chemotherapie in relatie tot de eed van Hippocrates, teneinde een en ander kracht bij te zetten vanuit de daarmee wellicht te verkrijgen publiciteit.

Aan u, de lezer, om via benadering van pers en tv deze doelstelling verder uit te dragen. 

Tot slot van deze verantwoording enkele uitspraken tijdens het vredes- en gezondheidscongres in 2003 (zie website Dr. Rath Health Foundation) 

Dr. Matthias Rath, grondlegger van cellulaire geneeskunde:
Bij het begin van deze dag voelde ik me een beetje als Telford Taylor, om over dingen te spreken die zo ongelooflijk zijn, dat ze de menselijke intelligentie te boven gaan, zodat je weigert ze te geloven; … over de nummer één van de investeringsindustrie, de farmaceutische industrie.

Ik ben de man geworden die ik nu ben door het meningsverschil met de farmaceutische industrie en hun ‘zakendoen in ziekten’. Ik ken en bestrijd deze belangengroepen al vijftien jaar. Ik ken hun foefjes en hun sterke, maar ook hun zwakke punten. Het zwakste punt van die kolos, die mammoet zoals ze soms overkomt, is de waarheid. Omdat die kolos enkel en alleen is gebaseerd op bedrog, leugens, misleiding, verkeerde wetenschappelijke gegevens en omkoping.

Op de eerste dag van het vredes- en gezondheidscongres hebben we veel gehoord: over de dingen die de farmaceutische ondernemingen de mensen aandoen in ontwikkelingslanden, over patiënten met hartzwakte, hoge bloeddruk en hartinfarcten, wat ze mensen met aids en tuberculose aandoen, over het kronkelende doolhof dat alles stuurt.

Dat alles zijn misdaden tegen de menselijkheid die nu een halt moeten worden toegeroepen! We zullen de politici moeten zeggen: “U draagt de verantwoordelijkheid om u bij ons aan te sluiten”. 

Chris Fairhurst, vice-president van de Dr. Rath Health Foundation:

Aan het begin van de twintigste eeuw beheerde en controleerde een groep rijke mensen een belangrijk deel van het bedrijfskapitaal in de VS. Dit kapitaal was tijdens de industriële revolutie in de tweede helft van de negentiende eeuw verdiend. Deze groep rijken besefte dat de industrialisatie van de gezondheidszorg hen verdere mogelijkheden verschafte om nog meer rijkdom te vergaren. Door de openbare gezondheidszorg te ‘rationaliseren’ en aan het begin van de twintigste eeuw bij dit proces de technologische ontwikkelingen te betrekken op het gebied van de scheikunde, brachten zij de gezondheidszorg als handelsvorm tot ontwikkeling. Een handelsvorm die uiteindelijk leidde tot de op patenten gebaseerde farmaceutische industrie. De reusachtige rijkdom stelde hen in staat ondernemingen te stichten en uit te breiden, hetgeen hen totale controle garandeerde over de openbare gezondheidszorg.

De bekendste onder deze mensen was John D. Rockefeller. De familie Rockefeller behoorde via de Chase Bank en de Standard Oil Company samen met J.P. Morgan via de Morgan Bank tot de belangrijkste financiers van het Derde Rijk van Nazi-Duitsland. 

Standard Oil was de grootste aandeelhouder van IG Farben, en IG Farben was na de familie Rockefeller de grootste aandeelhouder van Standard Oil.

Door deze en andere relaties verwierf het bedrijfsmodel van de openbare gezondheidszorg een sleutelpositie in ieder ontwikkeld land ter wereld. Deze kringen investeerden heel veel in medisch onderzoek, maar ook (!) in de opleiding van artsen, in de vervaardiging en verkoop van medicijnen en in gezondheidsbeleid. Daarbij werden de voordien bestaande, patiëntgerichte, gemeentelijke instellingen geleidelijk afgeschaft.

In dit bedrijfsmodel werd de patiënt behandeld als klant en werden de medicijnen beschouwd als handelswaar. Alles was gericht op de verkoop van producten. 

En .. als die producten bijwerkingen vertoonden en daarmee een afzetmarkt voor nieuwe producten schiepen? Des te beter! 

Ook nu nog is dit het economisch model.

Pfizer Incorporated is de grootste van de farmaceutische / petrochemische ondernemingen en haar marktwaarde wordt momenteel geschat op ongeveer 265 miljard dollar.

Ze bezit de octrooirechten op 8 van de 25 meest verkochte synthetische geneesmiddelen ter wereld, zoals Lipitor, Viagra, Diflucan en Zoloft.

Pfizer’s marktwaarde is op grond van cijfers van de Wereldbank groter dan de rijkdom van diverse grote en welvarende landen. Als grondlegger van de Trilaterale Commissie genoot David Rockefeller, de kleinzoon van John, 30 jaar lang vrije toegang tot de politieke en zakelijke wereldleiders, waardoor de Rockerfellerdynastie ongestoord kon doorgaan met haar ‘criminele handel in ziekten’. Zoals uit mijn bewijsmaterial blijkt, zet David Rockefeller de familietraditie voort.

Aldus Chris Fairhust. 

Dr. Aleksandra Niedzwiecki:
Wij eisen dat de verantwoordelijke politici, die miljoenen patiënten bedrogen hebben en die de ethiek van de geneeskunde ondermijnden om hun ‘handel in ziekten’ te kunnen drijven, voor de rechter gedaagd worden.

Het ‘zaken doen in ziekten’ van de farmaceutische industrie moet het hebben van onze gezondheidsproblemen. Voor dit zakendoen onderhoudt de industrie nauwe contacten met de media en de centra van wetenschap, economie en politiek.

Vandaag de dag bestaat er geen andere ziekte die zoveel angst zaait als kanker. Ondanks de decennia lange ‘strijd tegen kanker’ en de miljarden dollars die in het onderzoek geïnvesteerd zijn, voelen wij ons machteloos als wij tegenover deze ziekte staan. Volgens de WHO sterven ieder jaar ongeveer tien miljoen mensen aan kanker.

(note: Machteloos? lees de China Study)

Alleen al in de VS zijn de kosten die jaarlijks in verband met kanker ontstaan meer dan 180 miljard. Dat is de hele omvang van ons leed, maar ook van de enorme handel.

Het prestigieuze ziekenhuis en onderzoekscentrum ‘Memorial Sloan-Kettering Cancer Center’ in New York maakte dr. Niedzwiecki bijvoorbeeld duidelijk hoe wetenschappelijke onderzoeksrichtlijnen en –programma’s door de industrie bepaald, gecontroleerd en gemanipuleerd worden.

Je zou kunnen denken, dat dit Center niets van de vooruitgangen af weet die op het gebied van de natuurlijke gezondheid geboekt zijn. Dat is echter niet het geval. Het archief van de Oregon State University bevat een brief die Linus Pauling in 1987 (!) aan dr. Marks stuurde, de president van het Memorial Sloan-Kettering, waarin dr. Pauling –tweevoudig Nobelprijswinnaar- erop aandrong, dat er een klinisch onderzoek naar vitamine C en kanker gedaan zou worden.

Wat was het antwoord? 
Het antwoord was duidelijk!

Vandaag de dag (2008) voert het onderzoekscentrum van dr. Rath onderzoeken met lysine en andere vitale celstoffen uit en heeft het verbazingwekkende resultaten met betrekking tot kanker geboekt.

Carrières en vermogens worden opgebouwd, die geheel afhankelijk zijn van het chemotherapeutische uitgangspunt. Daardoor wordt de markt van geneesmiddelen die de bijwerkingen moeten bestrijden alleen maar uitgebreid. 

Het Journal of Clinical Oncology publiceerde een onderzoek naar de mogelijke bijwerkingen van chemotherapie.

bij 61 % van de patiënten kwam leververgiftiging voor;
bij 81 % van de patiënten gehoorbeschadiging;
bij 70 % nierbeschadiging;
bij 92 % longproblemen;
bij 94 % hartvergiftiging.

Ongeveer 8 % van de patiënten stierf een toxische dood; een term, die speciaal voor dood door chemotherapie is ontwikkeld.

Er waren ook gevallen van coma en verlamming. Maar, …. welke conclusie werd er uit het onderzoek getrokken?

“Chemotherapie met IFEX wordt met acceptabele bijwerkingen en voorspelbare orgaanvergiftiging goed verdragen”.

Dit medicijn is geen uitzondering. Er zijn zelfs boeken die patiënten over de bijwerkingen van chemotherapie informeren. U kunt zulke beschrijvingen op meer dan 200 boekensites vinden. Er is maar één conclusie die uit de decennialange voortzetting van chemo- en bestralingstherapie getrokken kan worden:

De grootste hindernis voor de genezing van kanker is de enorme handel, die de farmaceutische bedrijven voor hun gepatenteerde producten tot stand hebben gebracht. En de protocollen, die in ziekenhuizen gehanteerd worden. 

Om aan te geven dat er naast de farmaceutische industrie ook gigantische ondernemingen zijn met een diametraal andere visie voor wat betreft verantwoordelijkheid voor de samenleving, noem ik u als voorbeeld de TATA Group; omzet in meer dan tachtig landen in het boekjaar 2007 18,7 miljard euro. Recente overnames zijn onder meer staalconcern Corus, Land Rover en Jaguar: “Behoedzaam roert Chudamani Sardar door de koeienmest, totdat deze goed met het water vermengd is. Als bruin goud glijdt de smurrie door haar blote handen en verdwijnt vervolgens in een bolvormig reservoir. Tevreden kijkt Sardar op. Ze glimlacht. Zo, weer een dag gas om te koken! Want zo simpel en doeltreffend zijn debiogasinstallaties, geplaatst door TATA Steel in Sidmakudar, een gehucht in de arme deelstaat Jharkand, in het oosten van India. Het leven in dit boerendorp wordt gekleurd door technologie die is aangeboden door bedrijven van TATA Group. Zo brandt er ’s avonds licht in Sardars lemen huisje dankzij het zonnepaneel van TATA, pontificaal op het erf neergezet in de brandende zon. ‘De komst van TATA heeft ons leven enorm verbeterd’, zegt de 27-jarige Sardar verlegen onder de schaduwrijke bomen. ‘Alles is anders sinds we gas en licht hebben’” (bron: Ode; mei 2008) 

Henk Trentelman

September 2008   Inleiding Met name bij het schrijven van een boek met deze strekking bespringen je gedachten, die je tenslotte met lege handen laten staan, omdat het ons bevattingsvermogen te boven gaat.

Enerzijds de overweldigende pracht en schoonheid van de onderlinge verbondenheidin de natuur. Destijds, bij het vernemen van mijn diagnose -inmiddels ruim elf jaar geleden- hebben mijn lieve vrouw en ik een lange reis gemaakt door Zuid-Afrika; een geweldige belevenis, die extra dimensies verkreeg door de grote kennis van onze reisgids, een fauna- en floraspecialist.

Zo ver behoef je echter niet te gaan. Als je bewust leeft, dan zie je soortgelijke wonderen in je eigen tuin. Een vogel, die elke morgen contact met je zoekt door een voortdurend tikken op je raam, de geboorte van een libel in de vijver, het uitbroeden van een nest eieren door een kip, omdat de moedereend door een vos is verschalkt en de paniek van de kip wanneer de kuikens later de vijver opzoeken.

Hoewel dat niet meer in onze cultuur en ons denkpatroon past, kan ik mij geheel inleven in de bijzondere cultus van de Kogi-indianen, die een speciaal ritueel hadden ontwikkeld om die verbondenheid met en het vereiste respect voor de natuur levend te houden. Meer daarover later in het boek.

Anderzijds hoe onze samenleving zich ontwikkeld heeft. De grote individueleeenzaamheid in een stad. Het consumentisme, dat er toe leidt dat 40% van de Nederlanders kampt met overgewicht, terwijl op hetzelfde moment 850 miljoen mensen honger lijden (www.first8.org ). 

De wereldwijde monetaire crisis, die ongetwijfeld gaat komen als de consequenties zichtbaar worden van het feit, dat de VS nog steeds wekelijks 20 miljard ongedektedollars “investeert” in een heilloze en uitzichtloze situatie in Irak en het daaruit voortvloeiende bankroet en de vlucht uit de dollar. (Ter informatie voor wat betreft de VS: Een astronomische staatsschuld van meer dan 10.000 miljard dollar en een daaraan gerelateerde rente van jaarlijks 500 miljard dollar)

De gevolgen van onze invloed op het klimaat: tot voor kort werd aangenomen, dat de overgangen tussen warme perioden in Noord-Amerika, Europa en noordelijk Azië naar vergletsjering geleidelijk verliepen. Bij het analyseren van boorkernen met pas ontwikkelde boor- en detectie-instrumenten van de oudste bereikbare gletsjers in Groenland constateerden de wetenschappers tot hun ontsteltenis dat die overgangen van ijstijdachtig weer naar weer zoals wij dat nu kennen gewoonlijk maar twee of drie jaar duurden! Patronen van een ijstijd tegenover gematigde temperaturen blijken onderdeel te zijn van een zeer precies afgestemd systeem, dat slechts tweetoestanden kent en dus in een oogwenk van de ene naar de andere toestand overgaat. Enorme volksverhuizingen staan ons dus te wachten als we onze wijze van leven niet snel veranderen. 

Dit boek legt het accent op de manier, waarop we onze medische zorg hebben ingericht, waarbij we ons steeds verder technisch specialiseren, doch de aandacht voor de samenhang tussen lichaam, geest en ziel ons volledig ontgaat. Waarbij we menen, dat we ons lichaam en onze psyche kunnen genezen door ons lot in handen te leggen van de arts en de farmaceutische industrie, zonder ons te realiseren, dat we veelal zelf, direct of indirect, oorzaak zijn van onze lichamelijke en geestelijke disharmonie en ook zélf aan een genezingsproces kunnen bijdragen. 

Dat de farmaceutische industrie in onze leef- en denkwijze kansen ziet en zelfs behoeften blijkt te kunnen creëren.

Dat het diezelfde farmaceutische industrie duidelijk is, dat chemotherapie bij kankerpatiënten niet of nauwelijks resultaat biedt, doch dat hun invloed op de medische wereld jaarlijks honderden miljarden omzet genereert en verantwoordelijk is voor miljoenen doden. Hoewel ik geen beeld heb van de achtergronden van Schepper en Schepping -daarvoor schiet ons bevattings- en voorstellingsvermogen tekort- heb ik vaak getracht een verklaring te vinden voor het feit dat de Liefde, die vooral en met name dáár verondersteld mag worden, zo diametraal staat tegenover wat ik in onze samenleving aantref.

In het concept dat mij voor ogen staat, ligt de gezochte verklaring voor deze discrepantie in onze vrije wil. Die vrije wil geeft ons de mogelijkheid tot kiezen. Dagelijks doen wij, bewust of onbewust, honderden keuzes. Of dat nu gebeurt bij de schappen van een zelfbedieningszaak, in het verkeer, bij de opvoeding van onze kinderen of bij het doen van wetenschappelijke research en de promotie van de daaruit voortvloeiende medicijnen en therapieën; we maken voortdurend keuzes en elke gemaakte keus heeft consequenties. Ik beperk mij hier tot de bewust gemaakte keuzes vanuit welke overweging dan ook!

Die keuzes, ook die welke zijn gedaan in de uitoefening van ons beroep of in onze maatschappelijke functie, zijn onderdeel van onze spirituele groei. Die groei, of het ontbreken daarvan, biedt perspectief binnen de context van onze eeuwige ziel en -afhankelijk van het gehanteerde concept- aan doel en inhoud van de volgende incarnatie.

Die vrije wil biedt dus géén ruimte voor een eventueel ingrijpen door de Schepper; dat zou immers een contradictio in terminis zijn! Wat ik met dit boek poog te bereiken is een bewust(ere) inzet van die vrije wil. 

Ik vraag uw hulp.

Ik meen mij te herinneren Jan-Peter Balkenende eens te hebben horen zeggen: “De samenleving? Dat zijn wij!

”Ik vraag u, de lezer, mij te helpen onze samenleving te mobiliseren; onze samenleving wakker te schudden en van de overheid te eisen, dat determinale (kanker) patiënt de vrijheid krijgt, zoals dat in Duitsland en sinds kort in Engeland reeds het geval is, om dìe therapie te kiezen waarin hij vertrouwen heeft en daarbij de steun te kunnen verwachten van een specialist die daartoe bereid is.

Woord vooraf 
Alvorens u gaat lezen is het van belang te weten wat de doelstelling van dit boek is. Waarom? Omdat u zich aanvankelijk zult gaan afvragen waar de veelal onrustbarende en niet zelden schokkende informatie naar toe voert. Het gaat mij, en naar ik hoop ook u, om de therapievrijheid van de terminale kankerpatiënt in Nederland. Een dergelijk doel zal u, als u nog niet direct dan wel indirect geconfronteerd werd met de diagnose kanker, beslist vreemd voor komen. Met name in een land als het onze, met het hoge peil van zorg in een democratische setting, zou toch de genezing van de patiënt centraal moeten staan?! 

Zo eenvoudig blijkt het echter niet te liggen, zoals we nog zullen zien. Financiële aspecten -in de meest ruime zin van het woord- en starheid in het wetenschappelijk denken liggen ten grondslag aan een uiterst merkwaardige interpretatie van de Eed van Hippocrates.

Gegeven de invloed van de farmaceutische industrie, de belangenverstrengeling met de medische wereld (wel het medisch-farmaceutisch complex genoemd) en de ongelooflijke manipulaties met statistieken over het vermeende succes van chemotherapie en vaccins, worden we als patiënt collectief misleid en is vrijwel niemand in staat om na de diagnose kanker de voorgestelde ‘reguliere’ behandeling met de nodige scepsis aan te horen.

Daarbij komt dan nog de gebruikelijke hetze tegen alles wat al snel als ‘alternatief’ wordt aangemerkt; in ons land een term die geen neutrale inhoud meer blijkt te hebben! In mijn voorgaande boek, ‘Voor en na de diagnose’, verhaalde ik over een bepaalde boomsoort in Zuid-Afrika, waarvan bekend is dat deze over een uiterst effectief afweermiddel beschikt, dat berust op een combinatie van tannine en communicatie: zodra giraffen zich op een al te uitbundige en gretige manier tegoed doen aan hun bladerdek, scheiden deze bomen een overmaat aan tannine af, een uiterst bittere stof. Dit proces wordt echter niet alleen in gang gezet bij de bewuste bomengroep, maar geschiedt gelijktijdig tot in de wijde omtrek, hetgeen de giraffen noopt tot het verleggen van hun aandacht naar elders.

Waar ligt nu de relatie met de hierna nog uitvoerig te signaleren uitwassen in onze samenleving?

Als, op basis van wetenschappelijk onderzoek, blijkt dat zelfs bomen elkaars emoties kunnen delen, elkaar kunnen waarschuwen voor de vraatzucht van giraffen en daarmee een dreigend gevaar afwenden, zouden wij mensen dan via internet, e-mail en de hierna aan te dragen relevante informatie, geen ‘tannine kunnen afscheiden’ om daarmee een uiterst noodzakelijke en dringende omslag in ons denken te bewerkstelligen? 

De vergelijking met de giraffen gaat echter niet geheel op; dat is immers inherent aan het maken van vergelijkingen. We zullen, mens zijnde, enige verfijning moeten aanbrengen. Bij bomen zullen, zoals bij mens en dier, geen gezags-, machts- en krachtsverhoudingen een rol kunnen spelen. Een boom is een boom en de gememoreerde communicatie is reeds een unieke kosmische voorzienigheid.

In onze menselijke samenleving spelen deze verhoudingen evenwel een grote rol, ze kunnen leiden tot ongewenst gedrag vanuit overwegingen van persoonlijk gewin en ego zoals we uitvoerig zullen aantonen. Er zal dan ook een terreinverkenning aan vooraf moeten gaan, waarbij de farmaceutische industrie vanwege haar -eerder genoemde- enorme invloed niet kan worden ontzien.

Twee van elkaar losstaande incidenten (DES en Gardasil) kunnen daarbij dienen als illustratie voor de invloed daarvan op het leven van ieder van ons.

Recente ontwikkelingen in onder meer politieke verhoudingen hebben daarnaast echter laten zien, dat zelfs absolute regimes kunnen vallen onder druk van de publieke opinie. Omdat de ons voor ogen staande veranderingen gedragen moeten worden door onszelf, doch uitvoering behoeven door wetgeving en specialisten, is het voor wat betreft opbouw en inhoud van dit boek nodig om aan bepaalde onderwerpen uitvoerig aandacht te schenken en deze te ondersteunen door -helaas- cijfermatig materiaal. Ik hoop, dat u die noodzaak inziet en dat voor lief zult nemen. 


Met een gevoel van respecten een zekere blijheid uw verhaal gelezen. Zo kloppend en waar. e ja zelfs machtsstructuren zullen ooit als een kaartenhuis in elkaar storten, als wij maar blijven geloven in de goddelijke samenhang Alles heeft met alles te maken! en zo klein zo groot! Dus wij moeten doorgaan in onze zuivere overtuiging dat ooit en misschien is dat wel heeel snel de wereld zijn balans weer hervind. Dit kan volgens mij door dat wij zuiver blijven VOELEN in onszelf enin een betere wereld blijven geloven, hoe moeilijk dat nu momenteel ook is.Onze liefde zal uiteindelijk sterker zijn dan welke macht of leugen dan ook.

Ik hoop dat alle mensen wakker worden en meer eigen verantwoordelijkheid gaan nemen met name voor hun eigen gezondheid !!dat mensen bewust worden van ons zelfherstellend vermogen dat immers in elke cel van ons lichaam aanwezig is!ga zo door DANK – Ainy


Eindelijk iemand die chemotherapie ter discussie wil stellen. Eindelijk iemand die durft te zeggen waar het op staat! Hoog tijd dat Nederland te weten gaat komen hoe werkelijk de vork in de steel zit als het om chemotherapie gaat. Eindelijk iemand die de nek uitsteekt voor uitbehandelde terminale kankerpatiënten. 

Citaat:
De Nederlandse zorgsector kampt met een verstikkende regelgeving, 
Einde citaat.

Onlangs verscheen Wubbo Okkels bij Knevel en van den Brink op de TV. Bij hem was geheel onverwachts bij een routineonderzoek een tumor gevonden. Hij vertelde hoe hij a.h.w. hemel en aarde heeft bewogen om snel geholpen te kunnen worden. Helaas kon dat niet in Nederland en week hij uit naar België waar hij met zeer veel waardering spreekt over de zorg die hij daar ontving. Wat vertelde deze klokkenluider Wubbo nog meer? Dat Nederland niet meer aan de Top m.b.t. kankerbehandelingen staat. Nederland gaat een ontwikkelingsland worden? Specialisten lopen stuk op regelgeving zei hij vervolgens. Mooie gebouwen in Nederland i.p.v. goede zorg. Triest is dat zeg!! Als ik dit lees: 

Citaat:
Het Journal of Clinical Oncology publiceerde een onderzoek naar de mogelijke bijwerkingen van chemotherapie.bij 61 % van de patiënten kwam leververgiftiging voor;
bij 81 % van de patiënten gehoorbeschadiging;
bij 70 % nierbeschadiging;
bij 92 % longproblemen;
bij 94 % hartvergiftiging.
Einde citaat.

EN ALS IK DIT LEES: Citaat:
Dat het diezelfde farmaceutische industrie duidelijk is, dat chemotherapie bij kankerpatiënten niet of nauwelijks resultaat biedt, doch dat hun invloed op de medische wereld jaarlijks honderden miljarden omzet genereert en verantwoordelijk is voor miljoenen doden.
Einde citaat.

Dan denk ik : Chemotherapie baat het niet dan schaadt het wel!! 

Henk Trentelman ik wens u veel succes en hoop dat de boeken niet aangesleept kunnen worden!!!
– Odilia.


Dag Odilia, Je reactie geeft me de aansporing om door te gaan.
Kom vanavond naar Hillegom, waar de inleider John Consemulder het onderwerp baarmoederhalskanker en de Gardasil-affaire ten tonele zal voeren. Zie daarvoor de website van Niburu. Groet, Henk Trentelman


Geachte Henk Trentelman, 
Allereerst mijn bewondering van uw Don quichotiaanse strijd tegen de Bierkaaien van deze wereld, Chapeau ! 

Dan volgt nu mijn zwartgallige kijk op deze wereld; 

Hoe breng je dit soort machtsstructuren ten val, uw research put uit openbare bronnen die dus ook gekend zijn bij regeringen die weer gelieerd zijn aan en waarschijnlijk zelfs nog eerder… gemanipuleerd worden door de multi-nationals van deze wereld. Regeringen werken met een psychologisch protocol dat weleens verwoord wordt met de volgende 2000 jaar oude anekdote ” zegt de keizer tegen de paus, “hou JIJ ze dom, dan hou ik ze ARM”… en dat is dus de politiek die elk land bedrijft teneinde het volk, de schapen, de idee te geven ‘dat ze het zo slecht nog niet hebben’ … en ondertussen worden ze hun leven lang uitgebuit, gemolken geknipt en geschoren… als de schapen die ze zijn. Een regering is er niet voor het volk, het volk is er voor de regering !!! Een regering is een management dat een bedrijf runt en daar zoveel mogelijk winst uit wil peuren, ten koste van alles. 

Wat houdt deze uiteenzetting nu in, wel, het laat zien dat de macht ten allen tijden bij de machtsblokken ligt en je dat met een referendum niet omwerpt, daar revoluties eerder tot verre exotische landen lijkt te horen dan in ons nuchtere kikkerlandje, lijkt mij een radicale verandering in de status quo een utopie. 

Maar goed, je moet ergens beginnen en als dat van onder af bij ‘jan met de pet’ is dan moet dat maar, maar de gemakszuchtige en genotvolle consument doet over het algemeen aan struisvogelpolitiek en zal eerst tot het bot of mes wel tot op of liever nog DOOR de bodem van zijn portemonnee geraakt moeten worden voor dat uiteindelijk zodanig verbroederd… (dus weg van het individualisme) dat men de straat op wil gaan om hun verloren comfort met geweld terug te willen halen. 

Normen en waarden worden pas belangrijk als men persoonlijk geraakt wordt, gekwetst wordt, je kunt aan de ontwikkelingen in dit land zien dat men eigenlijk alles pikt als dat maar met mooie (en dus misleidende) blabla begeleidt wordt door hogere ambtenaren en natuurlijk door de media, diezelfde media die ook al grotendeels gelieerd is aan, of zelfs betaald wordt door degenen die de regels bepalen in dit land (en alle andere landen) Al jaren lees ik vele boeken, volg ik lezingen en opinieforums enz. en ja, er IS onvrede over de waanzin van de dag die als een continue stinkende modderstroom de samenleving zodanig verstikt dat men als zombies de dagelijkse taak verricht om dan toch maar als beloning des’avonds de warme hap te kunnen genieten en daarna een uurtje of 6 op de bank voor de hypnosemachine te gaan liggen, de verplichte statistieke wip te maken en de dag daarop weer hetzelfde schaapachtige patroon te volgen. 

En daarom is het mogelijk dat drogredenerende sofistische machtshebbers (!) zoveel greep hebben op de simpele mens. Als de simpele mens niet streeft naar het regisseurschap over zijn eigen leven zal hij eeuwig in de tredmolen blijven lopen, zijn ongenoegen uitblaten en gewoon tot aan z’n pensioen aan de leiband van het systeem zijn bijdrage blijven leveren aan de machthebbers die geen enkel belang hebben om het volk wijzer en rijker te maken. 

Zolang de massa niet doordrongen raakt van de ernst van de zaak gaat het systeem dus door, uw boek is, en ik hoop dat met u mee, een eyeopener voor de struisvogeltjes en hopelijk politici, maar ik denk dat de enige die het lezen de toch al geïnteresseerden zijn. 

Zoals ik al zei, een donkere en pessimistische kijk op de wereld van vandaag, die de waanzin van de dag tentoonspreidt door bv een vervuilende fabriek te bouwen hier, en elders op deze wereld een bos te planten ter compensatie.. als dat geen kortzichtige zelfzuchtige hypocriesie is ….. maar ach, de psychologie weet al lang dat als je maar lang genoeg je eigen leugen leeft en verkondigd dat je het op het laatst ook gelooft. 

Hoe moeten de leiders van de mens en wereldvernietigende industrieën als de Farmaceutische anders thuis kunnen komen en hun kinderen en kleinkinderen over hun bolletje aaien met de liefde die ook zij in zich hebben … Ik geloof … in iets, niet in de god die mij in mijn jeugd is voorgespiegeld, wel in universele krachten, energieën, frequenties die zorgen voor harmonie, die weer verwordt tot chaos die weer uitmondt in harmonie… en daarbij geloof ik ook in het feit dat we moeten leren denken in de eeuwigheid ipv in onze leef-tijd, want dat doet moedertje natuur namelijk ook, wij simpele mensen willen op korte termijn bevrediging, maar zo werkt het dus niet. 

Daarom denk ik dat uw boek een bijdrage levert in en door de tijd, en dat uw boek en al die anderen uiteindelijk het klimaat scheppen voor de harmonie.  

De jaren rond 2012 zullen ook hun invloed hebben, zoals we merken aan de krampachtige pogingen van de macht om te handhaven. Ze zeggen dat als je aandacht besteed aan een probleem dat dat dan groter wordt, tja, het negeren ervan heeft geleidt tot de monstrueuze kwade aard machten die nu de wereld regeren, dus gooi dat boek op de markt, vergeet uw eigen belang (?) en maak er een gratis E-BOOK van, deel en verspreid en maak wakker uiteindelijkzullen de lemen voeten van de reuzen die de wereld beheersen onder hen uit brokkelen en hopelijk gebruikt worden om de ware natuurgeneeskunde stof te geven voor de essentiële helende werking van Moeder Aarde in de handen van integere echte heelmeesters.- Hans / Preventieve Holistische Coaching

Beste Hans,
Het zal je niet verbazen, dat ik het volledig eens ben met je betoog voor zover het de machtsstructuren en de consequenties daarvan betreft.

Waar ik het niet mee eens ben (kan zijn) is dat machtsstructuren niet ten val kunnen worden gebracht. Een voorbeeld -doch er zijn er vele- is het verdwijnen van “de Muur”, de val van de dictator in Roemenie en vele andere voorbeelden. Als je mijn boek zou lezen dan kun je zien hoe het A-veld ons daarbij behulpzaam kan zijn. Je opmerkingen over 2012 snijden ook hout! Je suggestie over een e-boek zal ik de uitgever voorleggen.

Blijf zoals je bent; mensen zoals jij hebben we hard nodig! In liefde, Henk