Bang zijn voor je eigen Licht en Kracht
In ieder van ons is een onuitputtelijke bron van energie aanwezig, die alles met het schijnen en stralen van onze innerlijke zon – dus onze ziel – te maken heeft. Deze innerlijke zon is de levensessentie van onze ziel. Hij geeft ons levenskracht, onvoorwaardelijke liefdeskracht, scheppingkracht en bovenal een verlichtend bewustzijn van wie we zijn en wat het leven is. Het christelijke Kerstfeest, dat natuurlijk een gemetamorfoseerde kopie is van het oude zogenaamde
Midwinterfeest, is in essentie gerelateerd aan de loop van de zon.
Licht en Kracht hebben we allemaal!
De zon lijkt zich door het jaar heen ten opzichte van de aarde te bewegen in een gang over de evenaar van zuid naar noord en noord naar zuid. Voor de astronomisch technische details van dit gegeven verwijs ik graag naar een stuk eigen onderzoek. Waar het mij in dit artikel om gaat is het aan de hand van fenomenen in de natuur duidelijk willen maken, wat in relatie tot die uiterlijke natuur, er innerlijk in ons (mee)beweegt. Of wij ons er nu wel of niet bewust van zijn, maken we nog steeds een onverbrekelijk deel uit van die natuur en de in haar werkzame krachten. De hierna beschreven psychisch/emotionele processen, heb ik alleen kunnen verwoorden door ze voor een groot deel in mijzelf te hebben ervaren.
Een complicerende factor bij het ervaren van die natuurkrachten in ons is, dat wij door onze opvoeding en individualiteit onderdrukkende maatschappelijke conditionering er bang voor zijn gemaakt. Bang voor de in ons gehuisveste krachtige Lichtwerking, die wij als kinderen van de Schepper in onze ziel met ons meedragen. Vanaf onze vroege jeugd is ons geleerd om datgene wat wij aan waarheids- en daaruit voortkomende wilsimpulsen in ons meedragen, vooral niet serieus moeten nemen. Daardoor heeft er gaandeweg een in kracht toenemende innerlijke zonsverduistering plaatsgevonden, die ons het innerlijk scheppend licht gedurende de rest van ons leven heeft doen vergeten. Want de indoctrinerende maatschappij maakt ons duidelijk dat er buiten onszelf een alles bepalende ‘waarheid’ is, die ons vertelt wat we moet denken, voelen en willen. Deze wordt vormgegeven door de steeds verstikkender wordende matrix van ons maatschappelijk systeem, die iedere vorm van vrijheid wil onderdrukken en uiteindelijk ausradieren.
Het systeem schept hiermee echter een probleem voor zichzelf, omdat die ingeboren vrijheidsdrang niet te onderdrukken en ausradieren is! Het Licht in ons wil vrij kunnen stralen naar alles om ons heen. Onze Kracht willen we vrij kunnen schenken aan hen die dat kunnen gebruiken. Het zijn dus niet wij die tegen de bierkaai van macht e.d. vechten, maar het onderdrukkend systeem vecht tegen iets dat groter is dan zichzelf. Als jij vanuit een rotsvast geloof in het leven staat, waardoor jij op basis van jouw geweten doet wat je voelt te moeten doen, dan kan geen enkele intimiderende invloed vanuit het oude systeem jou iets laten doen dat haar agenda dient. Het maatschappelijk systeem waar wij in leven tracht evolutionaire ontwikkelingskrachten te beheersen en controleren, die door haar niet te beheersen en controleren zijn!
Natuurlijke cyclus van levensenergie
De uiterlijk natuurlijke beweging van levenskrachten houdt onder andere in, dat de gerichtheid van onze innerlijke energetische- en zielenbeweging daarmee resoneert. Onze innerlijke gerichtheid beweegt dus mee met het verloop van de uiterlijke levenskrachten in de natuur. Op het noordelijk halfrond waar ik leef en waarschijnlijk ook de meeste lezers van dit artikel leven, kunnen we de levenscyclus in de natuur meebeleven in de vier jaargetijden. De natuur toont ons daarin, dat het leven zich in de loop der tijd telkens vernieuwt. In het voorjaar vindt de kieming van zaden plaats en de groei van blad en de rest van de plant bij meerjarige planten en bomen. Zij beginnen dan over het algemeen ook met hun bloei en vruchtzetting. In de zomer rijpen de vruchten onder invloed van het in levenskracht en warmte toenemende zonlicht. In de vroege herfst wordt die rijping voltooid, kunnen de vruchten worden geoogst en zijn de zaden aangemaakt, die als initiator voor nieuw leven in de volgende lente kunnen dienen. Deze vallen dan, als ze niet geoogst zijn, samen met het voor het leven van de plant noodzakelijke blad op de grond. Het gevallen blad van het voorbije groeizseizoen dient als compost voor de verrijking van de vruchtbaarheid van de bodem, waarin het zaad in het volgende groeiseizoen kan gaan kiemen. Het gevallen blad bevat alle energetische informatie die het in de loop van het voorbije groei- en bloeiseizoen in zich heeft opgeslagen. Het geeft deze terug aan de bodem en met deze energetische informatie kan het zaad in het volgende groeiseizoen zich versterken.
Men zou het gevallen blad dan kunnen zien als een dienstbare voor de in stand houding van het leven noodzakelijke energetische uitwisseling, die in het afgelopen groei- en bloeiseizoen haar functie heeft vervuld in de zuurstof- en kooldioxide transformatie. Deze is van vitaal belang voor de energetische communicatie van de plant met haar omgeving, om haar eigen voortbestaan aan te kunnen ontlenen. Men zou het kunnen vergelijken met het bij de mens doorgeven van informatie en wijsheid van generatie op generatie, zodat in het meest gunstige geval iedere volgende generatie krachtiger en wijzer wordt.
Tot dat volgende groeiseizoen ligt het zaad gedurende de winter te slapen en neemt in die winterperiode energetische informatie in zich op vanuit de omringende kosmos. Deze informatie wordt in het zaad opgeslagen en dient als groeibasis voor dat volgende groei- en bloeiseizoen. Tezamen met de groeikrachten van de maan en de aardse vormkrachten laat dit het zaad uitgroeien tot de plant die het volgens het eigen genetisch materiaal moet zijn. Tenminste wanneer Monsatan c.s het zaad door genetische manipulatie niet onnatuurlijk heeft gemaakt. In mijn artikel ‘Wereldbrand of individueel vagevuur'(1) heb ik aangegeven dat wij tot de generaties behoren die de zaadjes voor een menselijker toekomst mogen planten. Wij mogen het aan de groeizame krachten in die toekomst overlaten om deze zaadjes te laten groeien, bloeien en vrucht te laten dragen. Deze te laten rijpen om weer nieuw zaad voor de verdere toekomst te laten ontstaan. De aardse levenscyclus in de natuur, die zich in het verloop van de jaargetijden toont, is een weerspiegeling van kosmisch evolutionaire ontwikkelingscycli.
Wat uit deze natuurlijke cyclus van levensenergie duidelijk wordt, is dat deze zich in het voorjaar meer naar buiten richt, met een hoogtepunt in de zomer en in de herfst zich weer meer naar binnen richt, met een hoogtepunt van het volledig teruggetrokken leven in de aarde in de winter. De zomer is dus het blije hoogtepunt van naar buitengerichtheid en de winter is het hoogtepunt van een naar binnen gekeerde en ingehouden zelfreflectie. Om in het volgende seizoen, met nog meer vreugdevolle levenskracht, de schoonheid van de schepping en je eigen daaraan toegevoegde creatieve potentieel te laten zien. In mijn biologisch-dynamische opleiding heb ik geleerd dat in de winter de aarde het meest ontvankelijk is voor krachten vanuit de kosmos. Met een hoogtepunt vanaf half januari tot half februari, wanneer de kristalliserende krachten in de natuur het sterkst zijn. Ik kan me goed voorstellen, dat je als lezer deze naar buiten en naar binnen gerichte beweging gedurende het jaar in jezelf wel zult herkennen. Op het noordelijk halfrond nodigt het klimaat minder uit om in koud, nat, mistig, guur weer en vrieskou naar buiten te gaan.
Hieronder kun je beluisteren hoe de componist Vivaldi de vier jaargetijden beleefde.
Terwijl in de zomer het strand, de natuur opzoeken en beleven, terrasbezoek en het buiten zijn in het algemeen veel vanzelfsprekender zijn. Ik spreek hier natuurlijk in algemeenheden en het kan individueel natuurlijk nogal verschillen, afhankelijk van de eigen karakterstructuur, constitutie en de daaruit ontstane persoonlijke voorkeuren. Ieder jaargetijde heeft immers zijn charme om van te genieten.
Invloed op wat men denkt, voelt en wilt
De naar binnen gerichte beweging in herfst en winter heeft een duidelijke functie, ook met betrekking tot onze psychisch/emotionele en spirituele ontwikkeling. Het is immers goed om nieuwe initiatieven in de wereld te zetten en daarna een stapje terug te doen, om het resultaat te overzien en te reflecteren op een verdere voortgang. Daarbij nieuwe inspiratie toe te laten en te integreren in je verdere plan van aanpak. Over het algemeen valt het voor niemand te ontkennen dat het weer, het klimaat en alle uiterlijke natuurverschijnselen een invloed hebben op stemmingen, gevoelens en levenslust. Hoe meer men dit ontkent, hoe onbewuster die beïnvloeding plaatsvindt.
In dit kader kan men natuurlijk het negatieve aanwenden van bepaalde kosmische en in de natuur aanwezige krachten door duistere machten, als enerzijds een vorm van bewust toepassen en anderzijds een onbewust er op een destructieve manier door beheerst worden zien. Het onbewuste element huist in het op eigenbelang gerichte doel dat men er mee beoogt, in plaats van het dienen van de evolutie omwille van het geheel. Het gebruik van kabbalistisch geïnspireerde numerologie en daarmee samenhangende kennis van cruciale tijdsmomenten, die hier op aarde een van te voren bepaalde uitwerking zouden kunnen hebben, is hier een uiting van.
Hieronder geef ik een stuk uit een eerder voor Argusoog geschreven en in mijn boek ´Volgzaam slavendom of dienend meesterschap`(2) opgenomen artikel weer. Het gaat over de bijzondere energetische kwaliteit van het menselijk bloed, dat ook in haar samenstelling een meebewegen met de seizoenen laat zien, in samenhang met het element ijzer.
“Mensliches Blut ist ein besonderes Saft
Goethe laat de duivel representerende figuur van Mephistopheles, bovenstaande uitspraak doen in het dichtwerk Faust. Mephistopheles laat hiermee blijken hoezeer de duivel de energetische waarde van het menselijke bloed als zijn voedsel waardeert, wanneer hij dr. Faust verleid heeft om het afgesloten contract tussen beiden met een druppel bloed te ondertekenen. De bloedrituelen die plaatsvinden in satanische inwijdingsceremonies zijn daar eveneens een uiting van. Tevens kan men het vele oorlogsgeweld op de met bloed doordrenkte slacht- en offervelden in dit kader zien. De essentie van het bloed heeft alles te maken met het menselijke IK en zijn vergeestelijkende potentieel. Vanwege het belang hiervan, wijd ik dit gehele hoofdstuk 6 aan dit thema. Het grootste deel is een weergave. in enigszins bewerkte vorm, van een door mij in 2010 geschreven artikel over de spirituele kwaliteit van het menselijk bloed.
Bloedmooi
Het menselijk bloed is inderdaad een heel bijzonder vocht. Maar waarom eigenlijk? Wat maakt het menselijk bloed tot zo iets bijzonders? Ieder mens heeft gemiddeld zo’n vijf liter van dit vocht in het lichaam. Bij bloeddonatie mag niet meer dan een halve liter worden afgetapt, om te voorkomen dat men in shock raakt. De kritische grens van circulerend bloedvocht is dus vier en een halve liter. Wanneer men die grens overschrijdt en meer bloed verliest komt de zuurstoftoevoer naar de vitale organen in gevaar. Een gebrekkig zuurstoftransport is dus het meest levensbedreigend. Zuurstof is immers de levengevende factor voor het functioneren van het gehele organisme. Het is de levensadem, die ons vanuit de omringende lucht wordt aangereikt. Het voorgaande betreft kwantitatieve gegevens, die met het circulerend bloedvocht in het menselijk lichaam samenhangen. Daarnaast is er een kwalitatief energetisch gegeven met betrekking tot het menselijk bloed, dat vooral te maken heeft met de mooie kwaliteiten van dit bijzondere vocht.
Dragende transporteur
Het bloed op zich is de essentiële drager en transporteur van een veelheid aan voedingsstoffen, die alle nodig zijn bij de opbouw en instandhouding van het fysieke lichaam. Tevens voert het de afvalstoffen af, die het lichaam niet kan gebruiken. Vanuit een geestelijk standpunt bezien is iedere stof een aardse uitdrukking van een geestelijk/energetisch principe. Het bloed heeft de kwaliteit om al die geestelijk/energetische principes in zich op te nemen, te vervoeren en daar waar nodig weer af te geven. Dit is een heel bijzondere kwaliteit, die natuurwetenschappelijk ongetwijfeld heel fysiek en chemisch te verklaren valt. Zoals met betrekking tot de rol die het element ferrum, ijzer, speelt bij de zuurstofopname in het bloed in relatie tot het haemoglobine.
Laten we de opname-, transport- en afgiftekwaliteiten van het bloed eens op een beeldender manier bekijken. Wanneer dan de fysiek/wetenschappelijke verklaringen van verbindingen van stoffen vertaald worden naar een geestelijke houding ten aanzien van de andere mens, schuilt daarin een heel mooie, open en vrijlatend ondersteunende houding. Stel je eens voor dat wij werkelijk vanuit een dergelijke houding in het leven zouden staan. We zouden ons dan na een ontmoeting een tijd met een ander verbinden, deze vergezellen naar waar die (innerlijk) zijn moet/wil en elkaar onderweg verrijken met wezenlijk groeibevorderende informatie. Op de plaats van bestemming aankomend zou de ander, om zijn/haar eigen ding ten behoeve van het geheel te kunnen doen, in vrijheid losgelaten worden. Dit klinkt misschien een beetje zweverig. Maar ik ga er vanuit dat alles wat de natuur ons toont, bedoeld is om ervan te leren. Zeker gezien de verloren verbinding met die natuur. Ik zie de natuur als onze belangrijkste leermeester. De scheppingswijsheid die aan de natuur ten grondslag ligt, zijn wij door onze vervreemding ervan volledig kwijtgeraakt. We zijn door allerlei historische ontwikkelingen volkomen losgeslagen van onze natuurlijke oorsprong. De natuur is een stoffelijke uitdrukking van geestelijk/energetische scheppingsprincipes. Zij vertegenwoordigen de uitwisseling van informatie, die gericht is op een voortdurend groeiproces.
Bloedrood
Het interessante aan de fysiologische verklaring betreffende hemoglobine is dat daaruit op te maken valt, dat in een hemoglobinemolecuul het zuurstofmolecuul door een ijzerion aan zich gebonden wordt. Het ijzer oxideert dan als het ware, het ‘roest’ dus. Dit geeft de typerende rode kleur aan het bloed. Door de geschiedenis heen werd ijzer geassocieerd met kracht, vooral de kracht van wapens. Tillen we dit thema naar een buitenaards niveau, dan wordt de kracht van ijzer geassocieerd met de planeet Mars. De rode planeet Mars werd dan ook als de god van oorlog gezien en als de vertegenwoordiger van de mannelijke (uiterlijk gerichte) kracht. De planeet Pluto geeft de volledig getransformeerde egogerichtheid van Mars weer in evolutionaire cycli. Hij is Mars 2.0. Pluto heeft astrologisch gezien alles te maken met de evolutionaire lessen die een ziel hier op aarde kan leren, door zich uiteen te zetten met alle op persoonlijk belang gerichte wilsactiviteiten, deze te transformeren en daardoor in kracht en wijsheid te groeien. En de vruchten daarvan aan het collectief energetische veld (het collectief onbewuste/Akasha-kroniek etc.) van mensheid en aarde te schenken, waardoor dat veld ook evolutionair verrijkt wordt.
In combinatie met zuurstof vertegenwoordigt ijzer in het bloed de levenskracht c.q. levenswil. Vanzelfsprekend is het van belang hoe men die levenskracht aanwendt. Op destructieve wijze door uiterlijk gerichte ijzeren oorlogsvoering, of op constructieve wijze door innerlijk krachtig organische groeiontwikkelingen te stimuleren. Organische ontwikkeling houdt in dat het vanuit een levend energetisch principe is ontstaan en door datzelfde levende principe gevoed en verder ontwikkeld wordt. Dit in tegenstelling tot een mechanische ontwikkeling, die niet vanuit zichzelf kan ontstaan en zichzelf niet kan voeden en verder ontwikkelen. Er wordt gezegd dat de technologie al zeker twintig tot dertig jaar verder is dan ons wordt verteld. Ik kan me echter niet voorstellen dat daar ook robotten mee kunnen worden geschapen, die zichzelf geheel zelfstandig zullen kunnen voortplanten. De transhumanistische wetenschap zal er ongetwijfeld hard mee bezig zijn om – door middel van de kruising van wat zij voor leven aanziet met technologische middelen – een kunstmatig nieuw mechanisch ‘leven’ te scheppen.
Draag het licht naar de aarde.
O mens, gij zijt tussen het licht en de duisternis geplaatst.
Wees een strijder voor het licht.
Houdt van de aarde,
zodat zij tot een stralende edelsteen wordt.
Herschep de plant.
Herschep het dier.
Herschep u zelf.
Het leven ontstaat volledig uit zichzelf en heeft de mens daar niet bij nodig. De mens is een uiting ervan en mag leren het leven bewust te aanschouwen, het door zich heen laten gaan en er zijn eigen door opgedane levenslessen verkregen scheppende kwaliteiten aan toevoegen. Het is de enorme arrogantie van de reguliere wetenschap, die denkt dit organische leven op anorganische wijze na te kunnen bootsen. De manier waarop ze dit doet, namelijk door de organische samenhangen buiten te sluiten, kan alleen maar dood en destructie voortbrengen. Zij laat dit in haar (wapen)technologie, kunstmatige energieopwekking en visie op gezondheid aan ons zien. Een doods denken c.q. bewustzijn kan alleen maar doodsheid voortbrengen en een levend bewustzijn kan en wil alleen maar leven in al haar schoonheid voortbrengen. De wetenschap heeft nog nooit kunnen bewijzen dat het leven uit de materie is ontstaan en kan dat ook niet bewijzen. Hoofdzakelijk omdat deze theoretische aanname gebaseerd is op een leugen!
Het leven is een mysterie dat enkel kan worden doorgrond door het te beleven. Door het leven met leven, onze bewuste aandacht (=liefde), te voeden. Uitgaande van het gegeven dat al het leven een vorm van bewustzijn is, kan het in zijn meest zuivere vorm ook alleen maar bestaan uit zuiver Bewust Zijn. Dit Bewust Zijn wil zichzelf leren kennen in al haar oneindige scheppingsmogelijkheden. Daar hoort, zoals wij nu`in verhevigde mate kunnen beleven, ook de schepping van haar eigen tegendeel bij. Dit in de vorm van de tegenstrevende krachten van het Kwaad.
Bloedserieus
Op aards niveau vertegenwoordigt ijzer de martiaanse mannelijke vormkracht in het lagere aardegebonden ik.
“Uit de uiteenzetting van de mens met de werking van het ijzer treedt het mensen-ik te voorschijn. Het leeft in het vuurproces van het ijzer, dat in de wereld van mineralen en in het menselijk bloed zichtbaar wordt in de verschillende zuurstofverbindingen zoals die beschreven zijn. Het werkzame ik van de mens beleeft in de ijzerprocessen de oorspronkelijke verbinding en verwantschap met de aardse natuurrijken en streeft naar een scheppend werkzame hereniging met deze rijken. Zo treedt met het ik de menselijke wil tevoorschijn uit de ijzerbinding die met het aardse bestaat.” (3)
Op geestelijk niveau staat ijzer voor moed, wilskracht en onderscheidingsvermogen. De antroposofie, die de werking van de geest in de mens en de materie tot haar onderzoeksterrein beschouwt, ziet alle materie dan ook als een uitdrukking van een geestelijke krachtenwerking. Zij gaat er daarom vanuit dat moed, wilskracht, onderscheidingsvermogen en het evenwicht daartussen, door een andere kosmische ijzersoort op aarde wordt vertegenwoordigd, namelijk het meteoorijzer. Dit wordt ieder jaar door de meteorenregens, in de vorm van fijnstoffelijke ijzerdeeltjes, in onze atmosfeer gebracht.
“Zou echter enkel dit (aardse, AZ) ijzer werkzaam zijn, dan zou de mens ten opzichte van de kosmos geen dieper reikende wil kunnen ontplooien. Maar doordat ook uit de kosmische omtrek het ijzer de mens tegemoet komt, kan de mens een kosmisch-geestelijke wil tot ontplooiing brengen. Het meteoorijzer dat voortdurend neerdaalt op de aarde, is een beeld van voorbije aardetoestanden en bovendien een actuele substantiële realiteit. Als beeld vertelt het van een voorbije toestand van aarde en kosmos, toen alles nog veel fijnstoffelijker was dan de huidige staat van het metorietstof. (….)
(….) De huidige werkelijkheid van de opname van meteoorijzer door aarde en mens blijkt in eerste instantie het duidelijkst uit het wisselende ijzergehalte van het menselijk bloed. Gedurende het jaarverloop neemt dit gehalte toe wanneer de winter nadert. De oorzaak hiervan zijn de sterrenregens die in de nazomer optreden, waarvan de ijzerwerking langzaam door de mens opgenomen wordt. Tegen het voorjaar daalt het ijzergehalte in het bloed weer en bereikt in de zomer een dieptepunt. Het opnemen van het meteoorijzer betekent een concrete, substantiële verbinding met de kosmos, zoals de mens ook een substantiële verbinding met de aarde aangaat.”(3)
Wanneer men van bovenstaande citaten als werkelijkheid uitgaat, dan blijkt daaruit dat wij het geestelijk energetische principe van meteoorijzer nodig hebben om ons lagere ik en haar op overleven gerichte egowil, ontvankelijk te kunnen maken voor een hogere ego-overstijgende kosmische wil. Hierop doordenkend komt bij mij nu de vraag op ten aanzien van wat chemtrails, de daarmee in de lucht gebrachte stoffen en het gemanipuleer met elektromagnetische frequenties door HAARP en andere kunstmatige stralingsbronnen, voor een effect zullen hebben op het voor onze geestelijke ontwikkeling noodzakelijke meteoorijzer. IJzer reageert op magnetisme. Het lijkt voor de hand te liggen, dat de hogere trillingsfrequentie van het kwalitatief hoogwaardige meteoorijzer door deze beïnvloedende kunstmatige factoren naar beneden zal worden gebracht. Logisch gevolg daarvan is dan, dat er een afsluitende werking vanuit gaat voor verheffende geestelijke ontwikkelingsimpulsen. Want iets dat niet zijn ware wezen tot uitdrukking kan brengen slaat om in het tegendeel. Dit is wat de grondlegger van de antroposofie, Rudolf Steiner, als volgt verwoordde:
“Men ziet de menselijke samenleving zoals die is en meent dat men tegenwoordig een ideale situatie in de samenleving tot stand zou kunnen brengen. Een absurde gedachte; want de menselijke samenleving is voorbestemd om te komen tot een voortdurend omvormen, een proces van zijn en worden. Wij maken de fout, dat wij vaste, stabiele verhoudingen instellen. Dan komt de ziel uit het voorgeboortelijke en brengt de wil met zich mee om de dingen in beweging te hebben. Maar zij treft alles als vaststaand aan. Daar ontstaat dan iets; de opgroeiende generatie moet een generatie van rebellen worden, omdat zij iets nieuws in de wereld wil brengen. De hemelkrachten revolteren, de krachten van wording en vorming. Omdat zij niet werkzaam kunnen worden, worden zij boosaardig. De mensen brengen de tendens mee om inspiratie tot ontwikkeling te brengen, maar het sociale veld waar zij zich willen ontwikkelen is star en materialistisch.
Kan de mens zich niet manifesteren, dan veranderen de ikken. Er ontstaan wilde dierlijke neigingen. Geest die niet opgenomen is, verandert in vergoten bloed. Waar de mens het geestelijke niet kan opnemen, verandert het in wilde emoties die tot bloedvergieten voeren. De mens wordt uit zijn spoor geworpen, doordat zijn geestelijke- en wilsprocessen zich niet kunnen manifesteren. Dat leeft zich dan uit in één of andere vorm van negatie van het bestaande. Ruwheid van het gevoelsleven, gewelddadigheid, politieke terreur, misdadige terreur, militaire terreur is het gevolg………”
Kunstmatig beïnvloedende factoren
Dit brengt mij bij de kern van mijn verhaal. Namelijk dat de vele kunstmatig beïnvloedende factoren, waar de moderne mens aan blootstaat, erop gericht zijn om zijn geestelijke ontwikkeling tegen te gaan en uiteindelijk volledig te blokkeren. De werking van de verschillende ijzersoorten in combinatie met de werking van zuurstof in ons lichaam en onze ziel, belicht de huidige moreel/ethische c.q. spirituele crisis in onze wereld weer vanuit een heel andere hoek. Zeker wanneer men de verschillende kunstmatige beïnvloedingen van de atmosfeer, lucht, water, aarde, plant, dier en mens bekijkt, kan men waarnemen hoe er op alle fronten een voortdurende occulte oorlog wordt gevoerd tegen de mensheid.
De door het jaarverloop waarneembare fluctuatie van het ijzergehalte in het menselijk bloed en de rol van het meteoorijzer daarbij, heeft in mijn beleving direct te maken met de ontvankelijkheid voor nieuwe geestelijke ontwikkelingsimpulsen, die een mens door de verinnerlijking in de winter kan ervaren. Deze kunnen in het volgende voorjaar ontluiken in nieuwe initiatieven, en/of vernieuwing binnen bestaande initiatieven tot stand brengen. Tijdens mijn werken in de biologisch-dynamische landbouw heb ik leren zien, dat de richting van mijn innerlijk leven tijdens het jaarverloop op organische wijze meebeweegt met het in- en uitademingproces van de levenskrachten in de natuur.
De activiteit die dus van de mens gevraagd wordt is, om zich door een verinnerlijkingproces daarvoor te openen en het geestelijke kanaal dat hij is te zuiveren van egogerichte onzuiverheden. Het is een bekend gegeven dat mensen, die innerlijk uit evenwicht zijn en daardoor in de ‘geestelijke gezondheidszorg’ terechtkomen, vaak moeite hebben met de overgang van binnen naar buiten en vice versa. Het ontwikkelen van vertrouwen in het eigen potentieel en de eigen kracht kan helpen om een evenwicht tot stand te brengen tussen binnen en buiten.
Vertrouwen op en overgave aan geestelijke begeleiding
Een inzicht dat gedurende mijn leven bij mij is ontstaan, is het veelvuldig bekrachtigde vertrouwen dat wat ik aan wezenlijke zaken voor mijn bewustzijnsontwikkeling nodig heb, door mijn innerlijke begeleiders op mijn pad wordt gebracht. De volgende uitspraak van Rudolf Steiner geeft deze geesteshouding weer, die ons kan helpen om alle angst uit ons te weren.
Wij moeten uit de ziel weren, alle angst en vrees die op de mens afkomt vanuit de toekomst.
Wij moeten kalme helderheid verkrijgen, in alle gevoelens en gewaarwordingen omtrent de toekomst.
Wij moeten met volstrekte gelijkmoedigheid uitzien, naar alles wat ons tegemoet zal komen.
Wij moeten steeds bedenken dat, wat er ook komt, ons gegeven is door een wereldleiding vervuld van wijsheid.
Dat is het wat wij in onze tijd moeten leren, te leven vanuit een vertrouwen, zonder een enkele bestaanszekerheid.
Het vertrouwen in de altijd aanwezige hulp in de Geestelijke Wereld.
Waarlijk iets anders is in deze tijd niet mogelijk, willen we de moed niet verliezen.
Laten we ons daarom geducht scholen en streven, naar het Ontwaken van ons Innerlijk!”
Kerst- en Midwintertijd houdt de terugkeer van het zonlicht in!
De vaak letterlijk donkere dagen voor kerstmis zijn voor velen moeilijk om mee om te gaan. Met een soms bijkomende mist wordt de wereld ineens een stuk kleiner. Het kleiner worden van de buitenwereld nodigt mensen uit om meer naar hun eigen binnenwereld te kijken. Dit is voor velen uiterst beangstigend, daar zij allerlei onderdrukte en weggestopte innerlijke demonen, schaduwen en andere lastige zaken tegen zullen komen. Daar vluchten ze dan het liefst zo snel mogelijk weer van weg. Waarom zouden horrorfilms en de griezelcultuur van Halloween in de herfst zo’n enorme aantrekkingskracht hebben op vele mensen? Zij kunnen dan de in henzelf ervaren engheid via de buitenwereld op een onbewust niveau alsnog ervaren. Dit brengt hen natuurlijk niet veel verder in hun eigen ontwikkeling. Maar alas, ieder zijn/haar eigen manier van leren. Misschien zouden die mensen eens wat meer sprookjes moeten lezen, waarin na vele uitdagende narigheid en beproevingen de tegengesteld strijdende krachten in de ziel toch altijd weer tot een lang en gelukkig samenleven komen.
De levenskunst waar wij ons nu allemaal in mogen oefenen om die ten volle te ontwikkelen is, om die enge innerlijk duistere zaken met het licht van de opnieuw toenemende zonnekracht na Kerstmis en onze liefdevolle aandacht en bewustzijn te verlichten. Om ze daarna door de zo ontstane innerlijk kosmische zielenbevruchting in onze aardse realiteit vorm te geven, zodat we daar allemaal en al het leven op aarde daar krachtiger, wijzer en gelukkiger van mogen worden. Hieronder een muzikale weergave van de kerstbeleving van de fantastische zangeres Loreena McKennitt:
Noot: Let op, de getoonde video serie kan vooraf gegaan worden door reclame over zeezout van het voedingscentrum. Geloof deze instantie niet maar doe hierin je eigen onderzoek. Als het voedingscentrum gelijk heeft zou ik mijzelf namelijk al acht jaar voor de gek houden ! – HM Loreena McKennitt / A Winter Garden – Five Songs For The Season
Open dus je ziel voor het Licht en de Kracht die ook jou mee wil nemen in de komende wereldwijde grote vernieuwingen! Wees vooral niet bang, want er is niets om bang voor te zijn als je het Licht en de Kracht in je ziel toelaat!
Een liefdevolle kerstgroet, Arend Zeevat 14 december 2016
Bronnen en verwijzingen:
(1)http://gedachtenvoer.nl/page/wereldbrand.html
(2)https://www.boekscout.nl/shop2/boek.php?bid=5990
(3)http://www.christofoor.nl/srsv/v549krin.pdf
Hou je hoofd koel en vooral je hart warm. — Arend Zeevat
Momenteel gebeurt er veel in onze wereld dat menigeen zal confronteren met een zeer fundamenteel gevoel van onzekerheid en machteloosheid. Waarheid en onwaarheid zijn voor velen moeilijk te onderscheiden. De daardoor opgeroepen onzekerheid en onmacht zijn gevoelens, die we diep onbewust vanaf onze jeugd al met ons meedragen. Wereldbrand
